Mustafa (10 jaar) woont samen met zijn zusje Noura (5 jaar) en zijn ouders. Hij heeft de diagnose ADHD gekregen na onderzoek van een psychologenpraktijk. Hij loopt vast op school en school overweegt speciaal onderwijs. Zijn ouders zijn het hier niet mee eens en raken in conflict met school.

De psychologenpraktijk verwijst het gezin door naar MAKS om meer zicht te krijgen op de dynamiek in de thuissituatie. Er spelen meerdere problemen: een belastend verleden, depressie en lichamelijke klachten bij moeder, werkloosheid en financiële problemen van vader, gedrags- en huilproblemen bij Noura en relatieproblemen tussen de ouders. Vanaf het begin, en op verzoek van ouders, sluit de ambulant hulpverlener van MAKS aan bij de gesprekken op school. Samen gaan ze zoeken naar de juiste aanpak en handvatten voor Mustafa.

Wanneer de hulpverlener van MAKS voor het eerst bij Mustafa thuis komt, vertelt hij huilend dat ADHD zijn leven verpest. Hij heeft het gevoel dat iedereen teleurgesteld in hem is en hij niets goed kan doen. Niemand op school mag weten dat hij ADHD heeft. MAKS is met Mustafa en zijn omgeving aan de slag gegaan met verschillende werkvormen gericht op Wat is ADHD en Hoe ga ik om met mijn ADHD? (werkbladen, filmpjes, oefeningen, therapeutisch spelmateriaal). Na afronding (5 maanden) geeft Mustafa in de klas een spreekbeurt over ADHD. Vol trots vertelt hij waar hij goed in is en hoe het komt dat hij af en toe zomaar iets door de klas roept. Met de BrainBlocks-doos kan hij goed laten zien hoe het in zijn hoofd werkt.

De behandeling heeft een vervolg gehad en is voornamelijk gericht op de ouders. Er vinden gesprekken met hen plaats en aan bod komen opvoedvragen rondom zusje Noura. Door middel van de methodiek van Een taal erbij betrekken we de achtergrond, opvoeding, sterke kanten en waarden van beide ouders.
Opvoedkundige zaken, kaders en grenzen stemmen we af zodat Mustafa zich aan de afspraken houdt. Door picto’s, een weekplanning, en vaste afspraken te combineren met een beloningssysteem en successen te vieren, maken we het praktisch. Ook bekijken we wat nodig is om het gezin draaiende te houden. We kijken naar de onderlinge taakverdeling van de ouders en inzet van het netwerk ter ontlasting.

De hulpverlening van MAKS heeft een jaar geduurd en bij afsluiting is de gezinssituatie weer stabiel. Mustafa en zijn ouders weten wat ADHD is en hebben handvatten om ermee om te gaan. De samenwerking tussen school en ouders verloopt goed en school weet te handelen naar wat Mustafa nodig heeft. De huil- en gedragsproblemen van Noura zijn afgenomen nu er meer rust is in het gezin. De financiële problemen zijn met de gemeente opgepakt.
De ouders hebben een vernieuwd vertrouwen om samen het gezin te runnen en in overleg met ouders, de gemeente en de huisarts zal een vrijwilliger van HomeStart het gezin helpen de geleerde (opvoed)vaardigheden vast te houden en fungeren als steun- en klankbord.